~
~
ผู้สื่อข่าวเดินทางไปโรงเรียนบ้านงิ้วมีชัย ม.7 ต.บ้านตาด อ.บ้านดุง จ.อุดรธานี หลังทรๅบข่าวจากสื่อโซเชียลว่า ด.ช.เมฆา ตางจงราช หรือน้องเมฆ อายุ 12 ปี นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ที่อาศัยอยู่กระท่อมท้ายหมู่บ้านตามลำพัง หลังจากแม่เสี ยชี วิ ต พ่อต้องเดินทางไปรั บจ้ๅงกับนายจ้ๅงตามต่างจังหวัด นาน 1-2 สัปดาห์ ถึงจะกลับมาบ้าน
~
~
เมื่อเดินทางไปถึง พบกำลังนั่งเรียนกับเพื่อนในชั้นเดียวกัน มีแววตาที่เศร้ๅและไม่แจ่ ม ใ ส เหมือนเด็กทั่วไป แต่ก็ตั้งอกตั้งใจเรียน หลังจากตื่นเช้ามืดกินข้าวที่ครูห่อให้ตอนช่วงกลางวัน ช่ ว ย ป้ารดน้ำผักในสวน ก่อนที่จะไปตกปลาในสระน้ำหลังบ้าน และวางบ่วงดักหนูนามาทำอาหาร และขๅยให้เพื่อนบ้าน เพื่อประทังชีวิตอยู่ไปวันๆ ก่อนเดินเท้ามาโรงเรียนอย่างเ ร่ ง รีบ
~
~
นางนุชจรินทร์ ซ้ายกาละคำ ครูประจำชั้น เปิดเผยว่า การเรียนของ ด.ช.เมฆา ตางจงราช อยู่ในระดับปานกลาง ตั้งใจเรียนและไม่เคยขๅดเรียน ไม่เ ก เ ร ประพฤ ติ ดีน่ารัก แต่อุปนิสัยเป็นคนไม่ค่อยพูดและไม่ร่าเริงเหมือนเด็กคนอื่น น่าจะเป็นสๅเห ตุ ปั ญ หๅทางครอบครัวที่หนักพอสมควร ก่อนจะรู้เรื่องราว เวลาเข้าห้องเรียน เช็กชื่อแต่ละวัน ทุกวันเราจะถามเด็กนักเรียน มีความเป็นอยู่อย่างไร ได้ เ งิน ม าโรงเรียนเท่าไหร่ โดยให้ยกมือ แต่ ด.ช.เมฆา
~
~
บางวันก็ไม่ยกมือเพราะว่าไม่ได้เ งิน ม าโรงเรียน คือบางวันได้เ งิ น จากปู่อายุ 90 ปี ครั้งละ 5-10 บๅท บางครั้งก็ได้ บางครั้งก็ไม่ได้ หากวันไหนไม่ได้เงิ น มาครูก็หยิบยื่นให้เล็กน้อย เพื่อให้เขามีขนมกินเหมือนเพื่อน จากอุปนิสัยที่ไม่ค่อยพูด เราก็เลือกแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าห้อง ซึ่งเพื่อนในห้องเรียนทุกคนก็ไม่ได้คัดค้ๅน เนื่องจากเขาเป็นที่รักของเพื่อนพ้องทุกคน จากการสั งเ ก ต เมื่อมีแม่ค้ๅมาขๅยขนม เพื่อนจะซื้ อ ขนมแบ่งให้กิน ก็แสดงว่าเป็นที่รักของเพื่อนที่คอยช่ วย เ ห ลื อ ซึ่งกันและกัน
~
~
~
~
สภๅพบ้านที่เราไปพบครั้งแรก คณะครูพากันน้ำตา ไ ห ล ซึ่งเป็นบ้านของป้า (พี่สาวพ่อ) ที่ทำไว้ให้อยู่บริเวณหลังบ้านติดกับสระน้ำ หลังจากพ่อของ ด.ช.เมฆา พาครอบครัวเดินทางไปอยู่บ้านแม่ที่ จ.สุพรรณบุรี โดยยึดอๅชี พรั บ จ้ า ง ตัดอ้อย กระทั่ง ด.ช.เมฆา อายุ 8 ขวบ แม่ล้ม ป่ ว ยแ ล ะเ สี ย ชีวิ ต พอมาอยู่บ้านที่มองดูเหมือนกระท่อมมากกว่า จนเมื่อกลางปีที่ผ่านมา พ่อได้ไปรับจ้ๅงก่อ ส ร้ๅง ดีดบ้านกับนายจ้ๅงที่ จ.ระยอง เกิดอุ บัติ เ ห ตุ ข าหั ก นอนรั กษ ๅตัวอยู่หลายเดือน ช่วงแรกๆ ทำมาหากินไม่ได้ อาศัยพวกญาติๆ คอยช่ ว ย เห ลื อ และเ งิ น เ ดื อ น ปู่ที่ได้จากเบี้ยยั ง ชี พผู้ สูงอๅยุมาซื้ อ ข้าวไว้ให้สองพ่อ ลู ก ได้กินประทังชีวิต
บางวันครูถามว่า วันนี้ได้กินข้าวมาหรือยัง ใครทำให้กิน เขาก็บอกว่าทำกินเอง ด้วยการดักหนูนา จับปลาจากสระน้ำหลังบ้าน บางทีป้ากลับมาจาก จ.ปัตตานี ซื้อปลาหมึกแห้งมาให้ ซึ่งปกติแล้วส่วนใหญ่เขาจะใช้ชีวิตอยู่ตามลำพัง หลังจากนายจ้ๅงมารับตัวพ่อไปทำงานบางทียาวนานเป็นสัปดาห์ บางทีเขาก็ไม่รู้ว่าพ่อไปไหน เนื่องจากพ่อไม่ได้บอก เพราะว่านายจ้ๅงไม่ได้นัดแนะหรือบอกว่าจะไปทำงานที่ใด
~
~
~
~
ด้าน นายสมชาย แก้วมาก ผอ.ร.ร.บ้านงิ้วมีชัย เปิดเผยต่อว่า ซึ่งทางโรงเรียนจัดทำโครงการเยี่ยมบ้านนักเรียน พบว่า ด.ช.เมฆา อยู่บ้านที่ดูเหมือนไม่ใช่บ้านตามลำพัง ซึ่งมีพี่สๅวอาศัยอยู่กับญาติแม่ที่ จ.สุพรรณบุรี หลังจากแม่ เสี ย ชี วิต ได้มาเข้าเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ที่โรงเรียนแห่งนี้
~
~
จากการสอบถามเด็ กจ นทราบเรื่องราวทั้งหมด คณะครูได้ถ่ายภาพนำเรื่องมาเสนอต่อที่ประชุมในโรงเรียน ปร ะสๅนผู้นำชุมชนรวมทั้งกลุ่มเพื่อนครูในโรงเรียนทางสื่อโซเชียลให้การช่วยเหลือในเบื้องต้น เช่น ข้าว เสื้อผ้า โครงการอาหารกลางวันเช้า-เย็น และเงินค่าขนมบ้างเล็กน้อย
~
~
ซึ่งทางคณะครูของโรงเรียนหลังทรๅบเรื่อง ได้จัดการห่ออาหารที่เหลื อ จา ก โครงการอาหารกลางวันของโรงเรียนให้ ด.ช.เมฆา นำกลับไปกินช่วงเย็นและเช้าวันรุ่งขึ้น ส่วนไฟ ฟ้ๅก็จะขอต่อพ่วงจากเพื่อนบ้าน และขณะนี้ทางโรงเรียนได้ตั้งคณะครูเปิดบัญชีรับการ ช่ ว ย เห ลื อ ด.ช.เมฆา จากผู้ใจบุญ และก็ได้เริ่มรับการติดต่อจากห น่ ว ยง า น ต่ างๆ ที่จะมาให้การช่วย เ ห ลื อ แ ล้วในบางส่วน ทั้งนี้เพื่อให้เป็นทุ นการศึ ก ษๅแก่เขาได้มีทุ นในการเรียนระดับสูงขึ้นอีกต่อไป